Ik mis de zomer, de vakantie die eindeloos leek te duren en nu toch ineens voorbij is. Ik mis de uren waarin we ons verveelden, de dagen die voorbij vlogen, de warme fietstocht naar het zwembad, de Zweedse regen, het schommelen in de achtertuin, de avonden dat ik even kon schrijven, de moddervoetstapjes op de vloer, de stilte na weer een drukke dag, het spelen bij de zee, de boeken die we lazen, de ijsjes na het eten, het vergeten van de tijd.

Ik mis die eindeloze zomerweken. Maar in het normale leven kunnen de lampjes in de achtertuin gelukkig ook aan en onder een grijze lucht schijnen ze zelfs net iets mooier. Er liggen nog ijsjes in de vriezer, er hangt een nieuw balletpakje klaar en de zee is nooit ver weg. Misschien hoeft het geen vakantie meer te zijn om toch soms nog heel even de tijd te vergeten.