De dag is grijs. Het is zo stil, het lijkt alsof iedereen in slaap is gevallen. Vergeten op te staan. Niemand schuurt zijn huis, niemand hamert in de tuin, niemand fietst voorbij. De dag is stil, wacht op de dingen die nog komen, op regen of geen regen, op de slingers voor het feest op het plein, op de eindeloze weken die morgen beginnen.

Dit is de dag ertussenin, tussen school en vrij, tussen zon en zomer, tussen doen en laten, tussen blijven of gaan. Dit is de dag die wacht en ik doe mee. Ik wacht op de slingers voor straks, op de dagen zonder einde, op de zee waar we gaan kamperen, op de regen die dan vast niet komt, op de tijd die van ons is. Vandaag wacht ik op de zomer, die morgen begint.