Ik hoor gerinkel, belletjes die zachtjes heen en weer bewegen door getrappel van babyvoetjes. De ramen staan open, maar de zon laat zich niet zien. Ik voel de wind die van zee komt. Het is een grijze dag, een dag waarin ik denk aan dingen die voorbij gaan, aan dingen waar ik stil van word, de woorden niet voor vind.

Het is een dag voor blote voeten, voor dansen in de kamer, voor spelletjes in de middag. Voor oude disneyfilms, bloemenjurken en regen die niet komt. Een dag voor schone was en warme plakhandjes die ik extra lang vasthoud in de mijne.

Ik hoor het weer, belletjes die zachtjes rinkelen. Door het raam zie ik een vlinder in de tuin en de weerspiegeling van twee bloemenmeisjes op de bank. Ernst is onderweg en op tafel valt toch nog wat avondzon. Een stille dag, maar wel met mooie dingen.