Het is de zomer die zo warm is, de vakantie waar we zo naar verlangd hebben en die meteen begint, de boottocht kort, het water blauw, zo blauw, het eiland vol schapen, halve schuren en een museum vol aangespoelde spullen en weggewaaide verhalen, zeventig televisies ooit overboord geslagen, in het zand gestrand naast een brief in een fles, een bericht van het vasteland, aan de zeehonden op de zandbanken verderop, wie leest de woorden aan hen voor?

We dobberen op de golven, maken modder, spoelen aan, we spoelen honderd keren aan, zwemmen in het zoute water terwijl de zon erin verdwijnt, natte voeten in het zand, zand, overal zand waarin we schelpen vinden met gaten voor kettingen, we vangen krabbetjes in emmers, ze mogen niet mee naar huis, ze gaan terug de branding in en wij, wij ook.