Jij bent Lucy.

Jij bent het meisje dat vijf jaar geleden geboren werd, op een zomerse maandagochtend in mei. Het meisje met de helderblauwe ogen, de eigenwijze sterke ziel en de allerzachtste kusjes.

Jij bent het meisje dat het liefst de hele dag met water speelt en moddersoepjes maakt, uitgebreid baddert en tien minuten later weer verf en zand in je haren en oren hebt. Het meisje dat zo van de zee houdt, van de golven waar je vandaan blijft rennen alsof er geen tijd bestaat, geen wereld om je heen, alleen jij en het water, alleen jij en de zee.

Jij bent het meisje dat zich afvraagt waarom alle dagen van de week een naam hebben of hoe Nikki weet dat zij Nikki heet. Jij rimpelt je voorhoofd als je nadenkt en komt zelf met de antwoorden.

Jij bent het meisje met het dappere hart en het heldere hoofd, het meisje met die zachte haren waar ik zo vaak over schrijf. Jij bent wie ik soms zou willen zijn.

Jij bent het zusje dat het liefst met Pien speelt, haar aait als ze gevallen is. Jij bent de zus die het liefst bij Nikki is, zachtjes voor haar begint te zingen als ze plotseling moet huilen. Jij bent allebei.

Jij bent Lucy, ons meisje. Jij maakt de leukste grapjes. Als jij schaterlacht, zingt mijn hart.